Byłeś wtedy całkiem mały, trochę większy
niż laska wanilii, trochę mniejszy niż krzak porzeczki. Lubiłeś
siedzieć w kuchni, na podłodze, wąchać świat, obserwować alchemię
tworzenia, wylizywać łyżki i wspinać się na palcach do blatu. Kradłeś
pierniki i czekoladę. Stawałeś czasem w oknie; twoje palce jak pieczęć
odbita na szybie, linie papilarne losu wymalowane niewidzialną ręką,
takie zabawne, tajemnicze.
Patrzyłeś w niebo, wiosną obserwowałeś
ptaki i krople deszczu, które spływały między twoimi palcami. Kiedy
przychodziło lato, wychodziłeś na balkon. Świat kusił cię i mamił,
nieoddzielony szybą chłonąłeś go jak gąbka. O zmierzchu mama wyciskała z
ciebie tę moc wrażeń, a ty mówiłeś rozedrgany i drżący: „Nie idź
jeszcze, zostań ze mną aż zasnę”.
Jesienią liczyłeś opadłe liście, a
zimą z otwartymi ustami śledziłeś malarza o niewidzialnym pędzlu, który
czarował na szybach i układał dla ciebie mozaiki jakich świat nie znał i
więcej nie zobaczy. Chuchałeś w szybę i psułeś mu robotę. Po chwili
naprawiał co zepsute, ku twojej uciesze misterniej i jeszcze
delikatniej; jak w bajce.
błękitne lub różowe jak nogi flamingów. O świcie i o zmierzchu, z
ozdobami chmur, przyjazne i groźne, znojne i ciche, niestrudzone w swej
stałości. Kiedy w nie patrzyłeś, odbijało się w Twoich tęczówkach,
wnikało głęboko do duszy, kropelka po kropelce wypełniało Cię po brzegi.
Ta wiara poszła z Tobą. I chociaż Twoje palce miażdżą laski
wanilii, a krzaki porzeczek ledwo dorastają do bioder, to kiedy ogarnia
Cię nostalgia i smutek, kiedy w twoim sercu rodzi się strach, wychodzisz
na zewnątrz; między betonowe domy, stajesz po środku ula zwanego
miastem, albo w szczerym polu, tuż za linią świateł, tam gdzie nikt Cię
nie widzi, i patrzysz w niebo. A ono jest.
Pełne gwiazd, słoneczne,
poganiane wiatrem, zasnute deszczem, burzowe, jasne, zmienne jak nasz
los.
Patrzysz w górę i wiesz: cokolwiek jest w Tobie, pod tym niebem, jest możliwe.
Bajka pochodzi z mojej książki “Bajki o życiu”. Do kupienia przed wakacjami TUTAJ.
1 komentarz
當蛋白線埋入皮膚後,皮下組織會將蛋白線視為異物,啟動異物反應,因此刺激膠原蛋白生長,且可促進新陳代謝,更新老化肌膚,所以客戶在術後也會發覺膚質變得較透亮白皙。膠原蛋白提拉線像一個“磁力線”一樣,將埋入處附近的肌肉和脂肪固定在原處,不會往下墜,其後會吸引皮下組織往蛋白線集中部位移動,就會逐漸產生提拉的緊實效果。也被用於填充美容的微整形,蛋白線材就好比蓋房子的鋼骨支架,先埋入皮膚當作基底結構,然後再注入好比水泥的玻尿酸或自體脂肪,因為有吸附力不易擴散,就可穩定固定住填充物,讓立體支撐力效果更好。