Znasz ten stan, w którym czujesz, że zaraz wybuchniesz, a w Twoim życiu NIC już się nie zmieści? Paradoksalnie wtedy najczęściej chcemy coś dodać, zmienić, przekształcić. A nie tędy droga.
Kiedy mamy wszystkiego za dużo: myśli, problemów, rozwiązań, propozycji i okazji czujemy się czasem jak w oku tornada. Nie sposób wybrać, a chaos tylko się pogłębia.
Trzeba wtedy raczej coś odjąć, a nie dodać.
Całkiem jak w tej opowieści.
Za dużo
Pewien mędrzec – filozof wybrał się w daleką podróż do wiekowego Mistrza ZEN.
Kiedy utrudzony przybył na miejsce zasypał go pytaniami o Boga, sens życia, cierpienia, o istotę szczęścia: to wszystko co jest przedmiotem analizy filozofów od zarania dziejów. Mówił i mówił, a kiedy skończył, spodziewał się tak samo wyczerpujących odpowiedzi.
Mistrz jednak nic nie odpowiedział – zabrał się za parzenie herbaty.
Filozof obserwował staruszka i wpadał w coraz większe rozdrażnienie. Jego nerwowość rosła z każdą chwilą, a Mistrz tylko łagodnie się uśmiechał.
Im więcej było spokoju u Mistrza, tym większe emocje targały filozofem. Kiedy usłyszał, że być może rytuał parzenia herbaty będzie odpowiedzią na jego pytania, zacisnął zęby i wściekłość wypełniła go po brzegi. Już miał pakować swoje nadzieje na zrozumienie jak niepotrzebny tobołek i wracać skąd przyszedł, ale uwiódł go aromat herbaty. Pomyślał, że przed trudami podróży dobrze będzie się napić. Usiadł i siedział.
Stary Mistrz ujął w rękę czajnik i zaczął nalewać herbatę do filiżanki. Nalewał i nalewał mimo, że filiżanka była już pełna. Kiedy brakowało już tylko jednej kropli do tego aby herbata zaczęła wylewać się na podłogę, filozof krzyknął:
– Głupcze, nie widzisz co robisz? Oszalałeś? Przecież filiżanka i spodek są pełne – nie ma miejsca na więcej herbaty!
Mistrz odłożył czajniczek i powiedział: To jest właśnie Twoja sytuacja. Przybyłeś tu z umysłem wypełnionym pytaniami. Kiedy mi je zadałeś wypełniły całą przestrzeń między Tobą, a mną: wypełniły całe to miejsce. Nawet jeśli Ci odpowiem, nie ma tu już miejsca na to aby coś przyjąć.
Jeśli naprawdę chcesz znać odpowiedź idź, opróżnij swoją filiżankę i wtedy do mnie wróć.
 |
| Jeśli szukasz spokoju, idź w miejsca gdzie możesz go znaleźć. |
Oswoić chaos
Im więcej pytań tym więcej chaosu w nas i tym trudniej o przestrzeń i pustkę, którą można wypełnić odpowiedzią. Czasami aby dowiedzieć się o sobie tego co wiedzieć musimy, trzeba spojrzeć z oddalenia, stworzyć przestrzeń między nami, a pytaniem i dopiero tam będzie mogła objawić się odpowiedź.
Niedobrze jest wiedzieć za wiele i za wiele pytać. Może to, że nie wiemy jest w danym momencie naszego życia łaską? Może nie dorośliśmy do wiedzy, która pozostaje przed nami ukryta? Może „nie wiem” to jest właśnie nasza odpowiedź na dziś? A może po prostu trzeba jeszcze cierpliwie poszukać?
Jeśli nic nie wiesz, nie masz pojęcia gdzie szukać, usiądź i zrób sobie herbaty. Może tam znajdziesz swoją odpowiedź?
A może wystarczy dziś TYLKO być?
Opowieść na podstawie „Karty przemiany” Osho
6 komentarzy
Kiedy szukam odpowiedzi i wydaje mi się, że wzięłam pod uwagę wszystkie możliwości rozwoju wydarzeń, czekam wahając się pomiędzy nadzieją na najlepszy scenariusz a rozpaczą w przypadku najgorszego, odpowiedź przychodzi sama, gdy odrzucam wszelkie myśli i wyobrażenia. Pochodzi prosto z serca
To najlepsze miejsce 🙂
kobietawbarwachjesieni:
Właśnie przeczytałam wywiad z roku 2004 Jacka Żakowskiego z prof. Kołakowskim – O tym, co jest ważne w życiu.
Twój wpis nawiązuje w pewnym sensie do tego wywiadu. Zastanawiam się nad tą przestrzenią i nad pytaniami, jakie sama sobie stawiam. Pozdrawiam.
Pozdrawiam również 🙂
no tak
Ja jestem teraz w takiej sytuacji kiedy nie wiem co dalej, a mozlwosci i opcji jest za dużo. I czuję, że zaraz dostanę wylewu od tego myslenia.;(