“Dokąd idziemy? – spytał Puchatek biegnąc za nim.
– Donikąd – rzekł Krzyś.
Więc zaczęli tam iść i gdy przeszli kawałek drogi, Krzyś zapytał:
– Powiedz, Puchatku, co najbardziej lubisz robić na świecie?
(Oczywiście to, co Puchatek lubił robić
najbardziej, to przyjść do domu Krzysia i jeść, ale ponieważ cytowaliśmy
już to, myślę, że nie ma potrzeby cytowania tego raz jeszcze. )
najbardziej, to przyjść do domu Krzysia i jeść, ale ponieważ cytowaliśmy
już to, myślę, że nie ma potrzeby cytowania tego raz jeszcze. )
– Ja też to lubię – odpowiedział Krzyś. – Ale co lubię robić najbardziej – to Nic.
– A jak to się robi? – spytał Puchatek po dłuższym namyśle.
– Więc to jest tak: kiedy się idzie,
żeby to robić, a właśnie akurat pytają mnie: „Co będziesz teraz robił,
Krzysiu?”, odpowiadam: „Ach, nic…”, i wtedy idę, i to właśnie robię.
żeby to robić, a właśnie akurat pytają mnie: „Co będziesz teraz robił,
Krzysiu?”, odpowiadam: „Ach, nic…”, i wtedy idę, i to właśnie robię.
– Aha, rozumiem – powiedział Puchatek. – To właśnie takie nic, co teraz robimy.
– To znaczy, po prostu chodzić sobie i przysłuchiwać się wszystkiemu, co można usłyszeć, i o nic się nie martwić.”
Benjamin Hoff – “Tao Kubusia Puchatka”
1 komentarz
替音波淨膚儀設計的洗面慕斯質地綿密。