Nie pytaj za wiele, pytaj lepiej – do pełnego i Salomon nie naleje

Pewien mędrzec – filozof w poszukiwaniu odpowiedzi na pytania bez odpowiedzi
wybrał się w daleką podróż do wiekowego Mistrza ZEN. 



Kiedy utrudzony
przybył na miejsce zasypał go pytaniami:  o Boga, sens życia,
cierpienia, o istotę  szczęścia: to wszystko co jest przedmiotem analizy
filozofów od zarania dziejów. Mówił i mówił, a kiedy skończył, spodziewał się tak samo wyczerpujących odpowiedzi.

Mistrz jednak nic nie odpowiedział –  zabrał się
za parzenie herbaty.

Filozof obserwował staruszka i wpadał w coraz
większe rozdrażnienie. Jego nerwowość rosła z każdą chwilą, a Mistrz tylko łagodnie się uśmiechał.

Wreszcie nagabywany staruszek chcąc go uspokoić powiedział, że być może ten rytuał parzenia herbaty będzie odpowiedzią na jego pytania.  To zdanie rozwścieczyło filozofa: zacisnął zęby i pomyślał, że przebył całą długą drogę na
próżno. Już miał pakować swoje nadzieje jak niepotrzebny tobołek i
wracać skąd przyszedł, ale uwiódł go aromat herbaty. Pomyślał, że przed
trudami podróży dobrze będzie się napić. Usiadł i siedział.

Stary Mistrz ujął w rękę czajnik i zaczął nalewać herbatę do filiżanki. Nalewał i
nalewał mimo, że filiżanka była już pełna. Kiedy brakowało już tylko
jednej kropli do tego aby herbata zaczęła wylewać się na podłogę,
filozof krzyknął:

– Głupcze, nie widzisz co robisz? Oszalałeś? Przecież
filiżanka i spodek są pełne –  nie ma miejsca na więcej herbaty! 

Mistrz odłożył czajniczek i  powiedział mu:  To jest właśnie Twoja sytuacja. Przybyłeś tu z umysłem
wypełnionym pytaniami. Kiedy mi je zadałeś wypełniły całą przestrzeń między Tobą, a mną:  wypełniły całe to miejsce.  Nawet jeśli Ci odpowiem, nie
ma  tu już miejsca aby to przyjąć. 
Jeśli  naprawdę chcesz znać odpowiedź
idź, opróżnij swoją filiżankę i wtedy do mnie wróć.

***

Im więcej pytań tym więcej chaosu w nas i tym trudniej o przestrzeń i pustkę, którą można wypełnić odpowiedzią.
Czasami aby dowiedzieć się o sobie tego co wiedzieć musimy, trzeba
spojrzeć z oddalenia, stworzyć przestrzeń między nami a pytaniem i dopiero tam będzie mogła objawić się odpowiedź.

Niedobrze jest wiedzieć za wiele i za
wiele pytać. Może to, że nie wiemy jest w danym momencie naszego życia
łaską?  Może nie dorośliśmy do wiedzy, która pozostaje przed nami
ukryta? Może “nie wiem” to jest właśnie nasza odpowiedź na dziś? A może po prostu trzeba jeszcze cierpliwie poszukać?

Jeśli nic nie wiesz, nie masz pojęcia gdzie szukać, usiądź i zrób sobie herbaty. Może tam znajdziesz swoją odpowiedź?

Opowieść na podstawie „Karty przemiany”  Osho