Takimi wynikami nie może się poszczycić chyba żaden tytuł książkowy ostatnich lat. Brytyjskie wydawnictwo Michael O’Mara Books sprzedało ponad milion egzemplarzy kolorowanek w angielskiej wersji językowej i prawa do tytułów do 30 innych krajów.Najpopularniejsza francuska propozycja: “Terapia sztuką: 100 kolorowanek na stres” rozeszła się w 3,5 mln egzemplarzy! Hitowy „Tajemny ogród” ilustratorki Johanny Basford, numer jeden zdaniem wielu znawców tematu, ze szczytów list nie schodzi  od dwóch lat,  a przed świętami podobno brakowało go w księgarniach, mimo że wydawnictwo przygotowało już kolejny, duży dodruk.

Dlaczego pokochaliśmy kolorowanie?

My, dzisiejsi 30-40 latkowie, jesteśmy bodaj ostatnim pokoleniem, które przez większość swojego życia pisało odręcznie i używało rąk do czegoś innego niż klikanie na klawiaturze komputera i obsługa myszki.

Pokolenie dzisiejszych nastolatków i aktualnych studentów, już w większości nie pisze odręcznie i to szkoda – wielka szkoda.

Tą kwiatową kolorowankę wypełniła barwami moja czytelniczka Magda. Piękna, co?

 

Badania są w tej kwestii bezwzględne: pisanie ręczne, a więc także kolorowanie, malowanie, aktywuje w mózgu różne ośrodki, których praca poprawia naszą koncentrację, orientację przestrzenną, umiejętność rozwiązywania problemów, syntetyzowania danych i usprawnia proces uczenia się. Praca ręką, którą wykonujemy przy tej okazji to dość złożona czynność umysłowa. Ćwiczy umiejętności potrzebne do rozwoju myślenia abstrakcyjnego, symbolicznego, ale także przyczynowo-skutkowego.  Usprawnia proces rozumowania.

Może czujemy to podskórnie i dlatego kolorowanki nas uwodzą swoim czarem?

I nie jest to specjalna metafora. Na pewno postępująca cyfryzacja i fakt, że spędzamy przed komputerem po kilka czy nawet kilkanaście godzin dziennie, sprzyjają zaburzeniom uwagi, rozproszeniu umysłowemu, myśleniu tylko w określonych, mocno okrojonych kierunkach.

Co byśmy zrobili, gdyby nagle cyfrowy świat się zawalił? Większość z nas (a będzie tylko gorzej), nie wie jak wygląda życie bez technologii.

Dla pełnego, wszechstronnego rozwoju, potrzebujemy różnych bodźców, oderwania od świata pikseli. Dlatego wciąga nas taka prosta, niewymagająca specjalnych umiejętności sztuka, jaką jest kolorowanie.Wypełniając stronę barwami, pozwalamy mózgowi oderwać się od cyfrowej aktywności. Wbrew pozorom to znaczenie pożyteczniejsze niż kino czy telewizja.

 

Kolorowanki mogą poruszać różne tematy. Także te związane z macierzyństwem czy kobiecością.

Stres nasz powszedni

Jest faktem i to niestety, dość niebezpiecznym. Umiarkowany stres działa na nas mobilizująco i sprzyja kreatywności. Groźny jest ten długotrwały, od którego nie potrafimy się uwolnić.

Wiele osób, które go doświadczają mówi dokładnie to samo: “Nie mogę przestać się martwić, nie potrafię oderwać myśli od moich problemów, zaprzątam sobie tym głowę nieustannie, żyję w ciągłym napięciu”.

Kolorowanki nie są cudownym remedium na ten stan, ale mogą być preludium do ćwiczeń nad uważnością i redukcją stresu. Powtarzalne, spokojne czynności, w które angażujemy głowę, ręce i zmysły, mogą przyczyniać się do redukcji napięcia. Zwłaszcza jeżeli wracamy do nich regularnie.

Terapia sztuką? Nie musisz być Rembrandtem!

Kojąca, a nawet lecząca moc sztuki, znana jest ludziom od wieków. Dziś jednak odnosimy się do tematu sceptycznie, a jeszcze bardziej krytyczni jesteśmy w stosunku do własnych talentów w tej materii.

Kolorować potrafią nawet dzieci – więc i my, stając w obliczu wyzwania, nie powinniśmy mieć specjalnych obiekcji. To trochę tak, jak z malowaniem po numerach, o którym pisałam w ubiegłym roku.

Kolorowanie wciąga, a więc z czasem nabieramy wprawy i wiary w swoje umiejętności.

A może tylko marketing?

Taką opinię też usłyszycie, ale właściwie można ją zastosować do wszystkich modnych, chwytliwych zjawisk.Niewątpliwie kolorowanie, powrót do dzieciństwa, oderwanie od laptopa i migającego ekranu komputera przy szklance gorącej herbaty  i świetle lampy, przyda się wielu z nas.

Jeśli więc to takie przyjemne, to może warto spróbować?