Manufaktura Radości
  • Strona Główna
  • Psychologia
  • Inspiracja
  • Życie
  • Sklep
  • Kontakt

Manufaktura Radości

  • Strona Główna
  • Psychologia
  • Inspiracja
  • Życie
  • Sklep
  • Kontakt
Inspiracja

Kruk

written by Manufaktura Radości 29 października 2013
Kruk

Kruk był czarny, smolisty, wyjątkowo duży jak na kruka. Leciał nad miastem i złorzeczył w myślach. Było co prawda ciepło i zima nie wystawiła jeszcze pazurów, ale nadciągające nieuchronnie miesiące, nie napawały go optymizmem. W parku wycięto większość małych drzew i krzewin, przeprowadzono porządki. Alejki świeciły pustkami, gołębie biły się o okruszyny chleba. Do tego inwazja wróbli. W kupie siła – gderał kruk –  i odlatywał  –  byle dalej od tego całego jazgotu.

 

W lesie było nie lepiej. Co prawda słonce przeświecało delikatnie przez ostatnie liście i igrało w igłach sosen, ale dawno już nie czuł się tu jak w domu. Miasto go udomowiło, miasto stało się teraz jego przystanią – i chociaż miało minusy, wiele minusów, to lubił je, tam głęboko, w czeluściach swojego kruczego serca.
Był głodny i zły. Zrobił koło nad lasem, obleciał park i usiadł na gałęzi dużego klonu, tuż przy kościele. Trawił złość i czesał pióra. Marnie mu szło i jedno i drugie, więc po chwili przestał się wysilać i tylko patrzył. Wzrok miał tępy i pozbawiony energii. Dachy lśniły w słońcu, liście ganiały się z wiatrem, a blaszane okienka na dachu kościoła, drżały od światła i puszczały niebu oko.
Eh, może to ta samotność  – pomyślał. Wzrok przeniósł na ulicę i obserwował ludzi.  – Oni też są samotni – zakrakał.
Już miał się zbierać, prostować skrzydła, nakłaniać je do lotu, który go odświeżał i oszołamiał, gdy w ostatniej chwili, w ostatnim momencie wzrokiem złowił małą kulkę, drobny przedmiot, który toczył się po ulicy.
 – Orzech – zakrakał.
Sfrunął sprawnie z drzewa, pochwycił go w silny dziób i usiadł  na dachu.
Z orzechami sprawa nie jest prosta. Powłoka jest twarda i gładka, silne dzioby nic tu nie poradzą. Czasami, kiedy szczęście dopisało, udało się podważyć skorupę i pazurami przytrzymać zdobycz. Ale częściej, trzeba było wysilić się i znaleźć sposób. Jakiś sposób. Najlepiej taki, który działał.
Kruk poderwał się lekko z dachu i upuścił orzech na ulicę. Potem jeszcze raz, i jeszcze. Orzech pozostawał niewzruszony. Ciężki orzech do zgryzienia – zakrakał kruk.
Poleciał kawałek dalej, upuścił orzech na chodnik, na wyślizgany od tysięcy kroków beton.Orzech ani drgnął, za to zjawiło się kilku kompanów, którzy zwiedzeni głuchymi odgłosami orzechowych upadków, zwietrzyli okazję.
Kruk złapał zdobycz i pomknął dalej, dalej, odprowadzany pełnym rozczarowania krakaniem współtowarzyszy.
Poleciał nad miejski staw. Usiadł na brzegu, zapatrzył się w taflę wody i wahając się jeszcze chwilę, jeszcze moment, upuścił orzech do płytkiej wody, tuż przy brzegu.
Dni mijały. Zima zebrała wreszcie swoje białe spódnice i przyszła. Zmanierowana, chłodna, niezbyt wylewna. Granatowe chmury wisiały nad miastem co rano i żegnały dzień, wczesnym zmierzchem. Spadł śnieg.
Kiedy grudzień się skończył, nastały mrozy tak wielkie, że ptaki w parkach zamilkły, a las zdawał się być głuchym pustkowiem.
Kruk krążył nad miastem głodny i zły. Usiadł na drzewie, zaraz obok kościoła. Trawił złość, bo niczego innego nie miał pod dostatkiem. Patrzył na dachy, na ulicę, omiatał okolicę wzrokiem, który mieszał się z dymem z kominów.
I wtedy sobie przypomniał. Porwał się do lotu. Rozprostował skrzydła i zanurkował w powietrzu ostrym i  przejrzystym jak kryształ. Poleciał nad staw, usiadł na brzegu.
Wody było mniej, tam gdzie dawniej kończył się brzeg, dziś świeciła pustka zgniłych liści i rozdeptanej ziemi. Zeskoczył z murku, trochę kroczył, trochę skakał, przyglądał się zmarzniętej ziemi. Pogrzebał pazurami w liściach, wytężał wzrok. Aż znalazł. Jesienny orzech. A potem drugi i trzeci. Zmarznięte, przez to kruche. Podlatywał do murku z orzechem w dziobie i uderzał skorupą o beton. Orzechy pękały. I on też pękał. Pękał z dumy.

Jakoś przeżył tą zimę i wiosną, razem ze śniegiem, stopniała jego złość. Cisza zapanowała w sercu i kiedy leciał nad miastem, to nie czuł już ciężaru, ale lekkość. Może to dzięki orzechom, a może dzięki tej nauce, która wspólna jest dla ludzi i dla kruków i mówi, że chociaż orzech ciężki do zgryzienia, to przecież na każdy problem, ten w skorupie i ten bez, prędzej czy później znajdzie się jakiś sposób.

 

 

Więcej inspiracji znajdziesz w moich książkach! Sprawdź teraz!

Bajki niekoniecznie dla dzieci
2 komentarze
0
Facebook Twitter Google + Pinterest
wcześniejsze posty
Diagnoza
następne posty
***

MOŻE CI SIĘ RÓWNIEŻ SPODOBAĆ...

Odpoczynek wojownika – jak o siebie zadbać?

29 maja 2018

Pieszo do sukcesu. Wszyscy wielcy to robili. Czemu...

16 marca 2015

Macierzyństwo bez Photoshopa! Premiera!

10 maja 2016

Jazda na martwym koniu i inne rozrywki, które...

12 września 2017

6 lat Manufaktury! KONKURS!

28 września 2015

Między hygge, lagom i … – wywiad ze...

26 lipca 2017

Spraw sobie radość! Wiosenne kwiaty, bukiety czyli magia...

18 marca 2016

Jak wygrywać i nie dać się pokonać?

17 lutego 2015

Pasja rodzi jakość

13 maja 2015

Czerwiec – na półmetku!

2 czerwca 2021

2 komentarze

醫學美容 Restylane 透明質酸 cosmedicbook 5 października 2018 - 21:25

通過水光療程抑制黑色素細胞生長的成分注射到真皮層,減少黑色素形成,淡化黑斑色素沉澱,從而達到美白祛斑的效果 療程特色 :可配搭多元化產品來量身訂做不同療​​程計算機化規格,操作方便,容易控制可調節進針深度,精準注射於目標的肌膚層 每針的注射劑量相等,達到均勻注射 一次平均5點注射,可縮短療程時間 採用31號細針頭,幾乎看不到入針點 降低疼痛、瘀血、腫脹及不適感 使用靈活度高,可複合式搭配針劑,量身訂製療程

Reply
網頁設計經驗 6 października 2018 - 09:11

Photoshop 教學導覽

Reply

Zostaw komentarz Cancel Reply

O mnie

O mnie

Witaj, nazywam się Małgosia Dawid, miło mi Cię u mnie gościć! Jestem pisarką, blogerką, a przede wszystkim kobietą, która... [Czytaj dalej]

Facebook

Facebook

Newsletter

Dawka inspiracji w Twojej skrzynce? Zostaw e-mail!

KUP MOJĄ KSIĄŻKĘ:

sklep

Ostatnie Wpisy

  • Maj – aby wejść w światło, uznaj ciemność

    29 kwietnia 2022
  • “Czarna Owca” w systemach rodzinnych – jeśli jesteś “odmieńcem” przeczytaj!

    22 kwietnia 2022
  • Jak się nie pokłócić w święta i przeżyć je DOBRZE!?

    11 kwietnia 2022
  • WOLNA WOLA (Bo kiedy naprawdę chcesz wdepnąć w …)

    18 marca 2022
  • Dlaczego kobiety dają się oszukiwać? (także o “Oszuście z Tindera”)

    2 marca 2022

Mój Instagram

No images found!
Try some other hashtag or username

Newsletter

Dawka inspiracji w Twojej skrzynce? Zostaw e-mail!

  • Facebook
  • Instagram

@2018 - Manufaktura Radości. Realizacja: RekLama Design


W górę
Strona wykorzystuje pliki cookies do prawidłowego działania strony, w celu analizy ruchu na stronie, zapewniania funkcji społecznościowych oraz korzystania z narzędzi marketingowych. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności. Czy zgadzasz się na wykorzystywanie plików cookies?Zgadzam się