Małgosiu, realizując swoją pasję robisz coś dobrego dla innych, dzielisz się swoją wiedzą, życiową mądrością, inspirujesz do zmiany, pomagasz przykładem… Dzięki blogowi zmieniasz zastaną rzeczywistość na lepsze. To ważne, piękne i warte zachodu. Piszę te słowa, żeby Ci podziękować, żeby ci, którzy wszystko sprowadzają do pieniędzy i merkantylnego interesu, nie byli jedynymi zabierającymi głos.
Ja też piszę bloga. Po co? Dlaczego? Bo lubię dzielić się swoimi radościami i przemyśleniami, lubię składać literki, chociaż robię to mało perfekcyjnie. Adresatami moich wpisów są ci, którzy podobnie jak ja szukają klucza do siebie, do świata. Czyta mnie garstka znajomych i osoby, które trafiają na bloga przez przypadek i już zostają. Nie zależy mi na popularności, wystarcza mi to, że jestem w sieci na swoich zasadach, dobrze się bawię redagując wpisy, zostawiam swój ślad, dla tych którzy zechcą skorzystać z mojego doświadczenia, oglądu świata, wrażliwości. W swoim blogu jestem dla siebie i innych, tylko tyle… a może aż tyle. Pozdrawiam serdecznie. Barbara

Ha! Ci, którzy o pieniądzach przede wszystkim prawią zapominają o jednym. Że one przypływają wtedy i tyle, ile trzeba. Niekoniecznie tyle, ile się chce. A jeśli się pracuje i czyni coś, nie dla pieniędzy, one prędzej czy później i tak do nas trafią – w takiej ilości, która nam jest potrzebna. Bo kasa to nie pierwsza w kolejności rzecz w naszym życiu. Wiedzą to ci, którzy mieli szansę pracować za dużą kasę w miejscu i warunkach, które im tak dały w kość, że kasa przestała mieć znaczenie.
Bo znaczenie ma właśnie to, co się robi i czym się źyje.
A pieniądze i tak będą.
I jeszcze jedno. Im bardziej się za kasą oglądamy, tym bardziej nas omija.
Też kiedyś napiszę bloga o tym ….. : 🙂
Pozdrawiam blogerów, czytelników i Małgośkę 🙂
Bawmy się 🙂 I uczmy 🙂
Amen 🙂

A ja coraz częściej dochodzę do takiego wyzwalającego przekonania, że mam głęboko i daleko…… za sobą to czy się podobam komuś czy nie.
O ile cieszę się sama z siebie, nie otrzymuję z zewnątrz informacji zwrotnej, że krzywdzę kogoś obiektywnie rzecz biorąc i póki mam wokół siebie ludzi, których lubię i którym moje towarzystwo też pasuje, to będę robić, co mi się podoba i co mnie cieszy.
Jakie to świetna mieć daleko w…… odległości za sobą to, czy ktoś ma mnie za brzydką, głupią, cwaną czy głupią, czy mi zazdrości czy się nade mną lituje….. Cóż na to poradzę? To myśli, słowa i uczucia innych. One są ich. A ja mogę z nich wybierać.
Więc wybieram te, które mnie budują i radują.
A innym też daję to, co chcę. Jeśli daję i chcą brać, super. Jeśli nie, trudno.
Pierwszy raz, gdy zdałam sobie sprawę z tego, że mogę się tak czuć, że mogę odrzucić i oderwać od siebie wszystko to, co płynie z zewnątrz i mi przeszkadza i rani, a nade wszystko, że to moje zdanie jest ważne w mojej sprawie, poczułam się cudownie lekka, odetchnęłam i zapragnęłam tak się czuć zawsze. Dodatkowo poczułam wielką energię w sobie.
Zobaczcie jak bardzo duszą nas oceny innych, opinie i komentarze.
Nie odbierając nikomu prawa do pływania w swoim sosie i przyprawiania go po swojemu, sami gotujmy swoje najlepsze dla nas danie. Na stół i na wynos :).
Przyda się 🙂

Twoje teksty są właśnie owe barwne, pełne prawdziwego życia motyle, które wypuszczasz w świat…a tam..wzruszają swoim pięknem i trzepotem swoich skrzydeł dotykają najciemniejszych zakamarków dusz ludzkich, prowokując do przemyśleń i zmiany. Dziękuję . Marzena z Wrocławia

trafiłam do Ciebie niedawno, przez tekst o asertywności:) dziwne ze tekst pisany prze obcą mi zupełnie osobe pozwolił mi podjąć decyzję że nie musze czegoś robić na co nie mam ochoty, jeśli nie jest to konieczne:)

Witam. Zajrzałam tutaj i bardzo mi się spodobało 🙂 Bardzo ciekawy temat Pani podjęła. Tylko bardzo mnie ciekawi, jak można na blogu zarobić. Od lat szukam pracy w zawodzie, jestem mamą dwójki dzieci, żyję na wsi i się tego nie wstydzę, prowadzę swojego bloga od prawie 1,5 roku i zdążyłam osiągnąć prawie to, co inni blogerzy przez wiele więcej lat prowadząc swoje blogi. Nikt mi nigdy niczego nie zaproponował w związku z moi blogiem, a ja nie raz zastanawiałam się, jak można chociaż parę groszy zarobić na tym, co się robi. Tylko nikt nie pokazał mi jak, gdzie i kiedy. A nie ukrywam, że tak, chętnie bym na swoim blogu zarobiła. Podobnie sprzeczne dylematy i ciągłe zawiści głosy sięgają nas blogerów, otrzymujących książki za darmo od wydawnictw do recenzowania, a konkretnie o ich sprzedaży. Zazdrośnicy pytają wciąż, czy mamy do tego prawo, skoro dostajemy je za darmo? Każdy ma prawo robić to, co mu się podoba, tak myślę.
Dlatego zgadzam się w stu procentach z tym, co Pani napisała. Gdybym, jeszcze wiedziała, jak to zrobić, żeby zarobić. He….dopiero by mnie zazdrośnicy zjedli.
Pozdrawiam 🙂

krzepiące 🙂